Mijn vlakke land

 

Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen 

En witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen

 Wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn 

Op dak en torenspits van hemelhoge kerken

Die in dit vlakke land de enige bergen zijn 

 

Wanneer de eerste spin z'n lente-webben weeft  

  
 Of dampende het veld in juli zonlicht beeft

 

En bolle oostenwind het land nog vlakker slaat

Wanneer de zuidenwind er schatert door het graan  

Wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan



Dan juicht mijn land... Mijn vlakke land...